Photography by Katrien Pypen: Rock Ittervoort

Hallo,
Hello,

Vorige week vrijdag 1 april, ja ja haha, was het Rock Ittervoort. Een klein festivalletje in Nederland. Het deed me een beetje denken aan Meensel-Blues, ongeveer van hetzelfde kaliber alleen was dit progressieve rock. Een stroming waar ik al vaak iets over had gehoord, want mijn papa is een fervent luisteraar. Maar nu heb ik er van mogen proeven en het smaakt naar meer. Ik kan de echte muziek nog steeds het meest appreciëren. Ik heb het niet voor de hedendaagse muziek die met behulp van een computer wordt wat hij is. Maar goed we dwalen af. Een week voordien kreeg ik de vraag van Jaak Geebelen of ik die dag zijn assistent niet wou zijn. Na een fractie van een seconde getwijfeld te hebben ben ik daarna vrolijk de trap opgespurt om het tegen papa te zeggen, om daarna een bevestigend mailtje terug te sturen. Ja, ik wil bijleren! Een week tevoren had papa mij in contact gebracht met Jaak, ik was direct weg van zijn foto’s. Hij vroeg me of ik hem wou assisteren tijdens een paar bandshoots en vervolgens mocht ik het concert fotograferen.

Een ervaring om nooit meer te vergeten. Achteraf gezien heb ik veel bijgeleerd over mij en over mijn camera, over wat ik wil en wat ik kan. Het heeft zeker en vast een paar deuren geopend waar ik het bestaan anders niet van af wist.

Waar ik een maand geleden nog zei, ik wil geen concertfotografe worden zeg ik nu, ja graag. Maar het is nog een beetje willen en niet kunnen. Een 35mm primelens is een fantastische uitvinding maar niet uitermate geschikt voor concerten. Ik mis een zoom. Ik mis een ezel die geld * J

Terug on topic, de bandshoots waren leuk! Maar mijn Engels trekt op niet veel als ik het moet spreken. Het was allemaal down to earth, heel rustige lieve mensen. En grappig, vooral dat.

Als je de foto’s van de bandshoots wil zien, ga dan even naar de Facebookpagina van Jaak Geebelen.

Hier volgen nog enkele foto’s die ik getrokken heb met mijn Nikon D3000 en 35mm f1.8.

Ik ga niet dieper ingaan op de groepen, maar ze zijn de moeite waard. En als ze nog eens in de buurt komen, dan sta ik er weer.

(for the English Readers)

Last week, the first of April, Yes I know, haha J, it was Rock Ittervoort, A small festival in the Netherlands. It reminded me a little bit of Meensel-Blues, just as small and cosy. Only this is a progressive rock festival. A flow of music I have often heard of but don’t know a lot about. Although my dad I an avid listener. Now that I’ve heard the performances I want more. I think I like progressive rock, but I like everything that is real. But we wander off.

Two weeks before Rock Ittervoort my dad showed me some pictures of Jaak Geebelen a friend of his. He did concert photography and I really liked his pictures, so I send him a message to ask what sort of lenses he used and things like that. Later that week I got a new message from him. He asked me if I wanted to be his assistant at Rock Ittervoort. After doubted a fraction of a second I ran up the stairs to tell my dad the good news. As my dad is always pushing me, but that’s not a bad thing J. Sometimes I need that little push. I send a confirmatory email. Yes, I want to learn!

What followed were interesting conversations, band shoots, and overall a very nice, unforgettable experience. It has definitely opened some doors for me. I’ve learned a lot about my camera and about myself.

And a month ago, were I said, no I don’t want to be a concert photographer I say now, Yes please! But it’s still I want, but I can’t. A 35mm prime lens is a fantastic invention, but not very suitable for concerts. I miss a zoom! I need more money! I need a donkey who * money J

Oh well back on topic, the band shoots were really nice, but my English. Oh my, I can write it very well, but speaking, that’s something else. But the band members were all very nice people, really down to earth. And funny, that too. If you like to see the photos of the band shoots, than go to Jaak Geebelen his Facebookpage.

Here are some pictures that I have taken with my Nikon D3000 and 35mm f1.8. I’m not going to talk about the bands, all I have to say is, they are truly amazing! And if I ever have the chance to see them again, I will be there.

Sun Domingo